BİR KAR TANESİNİN HEDEFİ

 Soğuk bir kış akşamında, Bolu’nun küçük bir köyü bembeyaz örtüyle kaplanmıştı..

Rüzgarın esintisi, donmuş dalları hafifçe sallarken, köy halkı sıcak evlerine çekilmişti.

Dışarıda huzur veren bir sessizlik, evlerin içinde ise neşe dolu sesler vardı.

Rabiaların evi de bunlardan biriydi. Köyün girişindeki ahşap görünümlü ev onlarındı. .

İki katlı büyük bir bahçesi olan bir evdi. Rabia, bir gün okuldan çıkar çıkmaz koşarak

eve gelmişti.

“Anneee, hemen yemeğimi yemem lazım. Çok farklı bir ödevim var. Bunu kesinlikle

beraber yapmalıyız.”

“Dur kızım, acele etme! Baban gelmedi, önce baban gelsin, sen de o sırada masayı

kur.”

Dışarıda kar yağışı başlamıştı. Karın beyaz örtüsü doğaya farklı bir güzellik

katıyordu. Rabia yemek masasını kurarken bir yandan dışarıyı seyrediyordu. Doğada

olan eşsiz güzelliği görünce aklına birdenbire bir fikir geldi.

“Buldum anne, buldum…”

Kızım, neden bağırıyorsun, hazine mi buldun?”

“Hayır anne, ödevime ne yazacağımı buldum.”

Rabia daha da aceleyle sofrayı kurumuştu., Zil çalar çalmaz koşup kapıyı açmıştı..

Aile yemeği onlar için sadece bir yemek değildi. , bir araya gelmenin, paylaşmanın ve

sevgi dolu anıların bir simgesiydi. Bu masada paylaşılan yemek, sıcak bir sofranın

altında birleşen kalplerin hikayesiydi.

Ailece yemek yedikten sonra üşümüş ellerini ısıtmak için kuzinenin yanına oturdu.

Annesinin yaptığı mis gibi kokan salebi yudumlarken eline beyaz bir defter aldı . yeni

bir sayfa açmaya karar verdi. Bu sayfa, Rabia için gelecek yılın hedeflerini, hayallerini

ve başarmak istediği şeyleri belirlemek için bir araç olacaktı. İlk sayfaya, “Gelecek

Yılın Hedefleri” yazarak cesur bir başlangıç yaptı.

Annesi Rabia’nın yanına geldi. “Evet kızım, seni bu kadar heyecanlandıran ödev

nedir?”

“Anne, Ayşe öğretmenimiz ‘yeni bir yıla başlarken sizlere bir kağıt veriyorum. Bu

kağıda hedeflerinizi sıralayın ve bir yıl boyunca dolabınızda asılı kalsın’ dedi.”

“Kızım, bu çok güzel bir ödev ama ne yazacaksın?”

Ayşe öğretmen, öğrencilerine ödev verirken çok güzel bir açıklama yapmıştı.

Açıklamasında, ‘Bakın çocuklar, hayatta var olan her şeyin bir hedefi olduğunu

düşünmek, hayatın ve yaşamın bir düzen içinde ilerlediği anlamına gelir. Hayatta var

olan nesnelerin, canlıların belirli bir amacı ve hedefi vardır.’ Bu hayatta var olan her

şeyin bir hedefi var. Hepsi hedeflerine ulaşabilmek için görevlerini tamamlıyor. Bu

yüzden biz de bu dünyaya uyumlu olabilmemiz için hedef belirlememiz gerekmez

mi?’

Ayşe öğretmenin söyledikleri Rabia’yı çok etkilemişti. Neden hedef koyması

gerektiğini anlamıştı. Bu durumu annesine anlatan Rabia,

“Şimdi anladın mı anne, neden heyecanlandığımı?”

“Evet kızım, ben de şimdi heyecanlandım. Peki, nedir önümüzdeki yılda hedefin?”

“Sofrayı kurarken karın yağdığını görmüştüm  , yağan karın güzelliği aklıma bir fikir

getirdi. Her kar tanesi aşağı düşerken hiçbir kar tanesine zarar vermeden hedefine

dosdoğru ulaşıyor. Ben de kar tanesi gibi hedefime odaklanacağım, dosdoğru

hedefime ulaşacağım. Doğada bu varsa bizde . kimseye zarar vermeden,

incitmeden, onların kırılacağı şeylere dikkat ederek biz de hedefimize varabiliriz.”

Annesi bilmiş bilmiş konuşan kızının gözlerinin içine baktı. Gülümsedi

Rabia konuşmaya devam etti.

‘Anne biliyor musun?

Her kar tanesinin kendine özgü şekli varmış. biri diğerine benzemiyormuş aynı bizim

gibi değil mi?

Yağan bir kar gibiyiz önce tek başımıza mücadele veriyoruz, sonra kar tanesi gibi

yere düştükten sonra diğer kar tanesine tutunuyoruz.

Ben de kar tanesi gibi hedefler belirleyeceğim.’

Bu konuşmanın ardından Rabia oturup tüm sene için hedeflerini belirledi. . Renkli

kalemiyle ,beyaz defterine tek tek hedeflerini yazdı. Yazarken de hem heyecanlı hem

de merak doluydu .

 Acaba bu hedeflerini gerçekleştirebilecek miydi? 

Yeni yılın gelişiyle beraber belirlediği hedeflerine odaklanmaya başladı. Her gün, bir kar tanesi

gibi eşsiz ve kendine özgü bir şekilde ilerledi. Mücadeleleri, öğrendikleri ve

karşılaştığı zorluklar, ona yaşamın kendi içindeki güzellikleri ve anlamları gösterdi.

“İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç  değişmedi... Aynadaki kişi... Tek başına neler yapabileceğini keşfet; Yahya Hamurcu... 

            

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın amacını amaç edinen gerçeklik ilmidir.  İnsanın daha mutlu ve başarılı olması için deneyimlerden yola çıkarak, stratejiler üreten bir öğretidir. 

 Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.

x