KEŞKE DİNLESEYDİM ANNEMİ

Ayşe havai bir kızdı. Her zaman kendisinin doğruyu bildiğine inanır bu konuda kendisiyle övünürdü. O gün arkadaşlarıyla buluşacaktı ve dışarı çıkmak için heyecanla hazırlanıyordu. Özenerek taradığı kıvırcık saçlarını savururken;

” Amaaan öf Anne ya! diyordu. Sana öyle geliyor. Boş ver bir şey olmazzz” diye bağırıyordu.

Annesi söyleniyordu. “Kızım söz dinle bir saate kalmaz yağar. Bulutlar karardı. Islanacaksın bak! Bir şey biliyoruz da söylüyoruz ah bir laf dinlesen!”

Annesinin söylenmesine kulak tıkayarak umursamaz bir tavırla ayakkabılarını giydiği gibi dışarı fırlamıştı. Geç kalıyordu acele etmesi lazımdı.

“Dinlemiyorum, bu sefer de benim dediğim olsun”. Artık büyüdüm yaşım kaç?

-“Amann!  Annee ...! işte yine abartıyor yine sanki müneccim. Her şeyi o biliyor! Diye söylenerek yürüyordu.

Annesinin o kadar uyarmasına rağmen onun uyarılarını duymamıştı bile. Kendi bildiğinin doğru olduğunu düşünmüştü. Annesinin deneyimlerinden faydalanmak istememişti. Kendinden emin dinlemediğinden memnun yürüyordu keyifle. Gideceği yere yaklaştıkça da “Oh bak bir de şemsiye taşıyacaktım” boşu boşuna diye iç sesleri ile ilerliyordu. 

Ancak bir süre sonra hiç beklenmedik bir ses duydu. Kulakları çınlatan bir gök gürültüsü. Hayır hayır ..hayır ya…!!! Başını kaldırıp göğe bakmaya cesaret edemedi. İçindeki şaşkınlık geçmeden burnunda bir su damlası hissetti. Kayıp süzülerek yerle buluştu.  Ve şimşeklerin ardından şakır, şakır yağan yağmurun altında kalmıştı. Annesi “Kızım şemsiyeni al hava bulutlu yağmur yağacak” diye kaç kere uyarmıştı oysa!  Bir de umursamadan cevap vermişti. 

“Amaaan boş ver anne şimdi onu taşımak istemiyorum, sana öyle geliyor yağmaz bir şey olmaz” demişti.

Daha sonra şiddetlendi artık yağmur sicim gibi yağmaya başlamıştı. Nereden çıkmıştı şimdi bu yağmur? Tepeden tırnağa kadar ıslanmıştı. Özenle hazırladığı saçları yağmurun altında ıslanıp bozulmuştu.

“Sırılsıklam oldum, keşke dinleseydim annemi” diye düşündü sonunda. “Keşke, Keşke!” Her şey mahvolmuştu. Kıyafetleri ve o çok beğendiği saçları, tabii ki duyguları da incinmişti!

Annesi haklı çıkmıştı. Nasıl da tutturuyordu her zaman. “Bende annem gibi öngörülü olabilseydim olaylar hakkında keşke! Dinleseydim annemi” diye geçiriyordu içinden gözlerinden minik damlalar düşerken. “Ne kadar da heveslenmiştim? Bu ne şimdi keşke annemi dinleseydim.” Diyordu. Sessizce eve dönerken.

Aslında yağmur hiçbir zaman kötü değildir. İnsana zarar vermez tam tersine çok fayda verir. İnsan sadece hazırlıksız yakalanmadığında veya deneyim aktarımlarını almadığında ondan istediği gibi fayda göremiyor.

Keşkeler! Hayatta yaşamadan önce söyleneni anlayabilsek. Yaşadıktan sonra da keşke demesek. Bunun bir yolu var mıdır acaba?

Bakmak ama   görememek. Oysaki hayatta her şeyin bir başlangıcı ve gelişi vardır hayatımıza! Biz bazen işimize gelmediği için görmek istemeyiz veya duymak istemeyiz gerçekleri bazen de gerçekten anlamayız geleni! Sonra hep bir yorulmuşluk hep hayal kırıklıkları ve hep keşkeler!

Yani aslında insanların hayatı bir anda allak bullak olmaz. Mutlaka öncesinde gelen işaretleri vardır. Aslında insanların başına gelen olaylar da bir anda gelmez. İnsanlar kendi yaşadıklarını onlar gibi yaşayıp da zamanında görmüş ve onlardan kendine bir ders çıkartmış insanlardan deneyim transferi yaparak başlarına gelen olayları az hasarlı atlatabilirler.

Ya da gelecek olan hakkında öngörü sahibi olabilirler. Bu da kişilerin gelecek olanı daha güçlü karşılamasını sağlar.

Neden bizden daha deneyimli insanları dinlemek istemiyoruz? Hiç düşündük mü? Keşke dinleyebilsek!

Ah annecim seni bundan sonra dinlemek istiyorum. Çünkü sen nedense hep haklı çıkıyorsun. Ben senin benim lehime konuştuğunu unutuyorum…

 ""Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın amacını amaç edinen gerçeklik ilmidir.  İnsanın daha mutlu ve başarılı olması için deneyimlerden yola çıkarak, stratejiler üreten bir öğretidir. 

 "Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar. 

 “İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç  değişmedi... Aynada ki kişi...Tek başına neler yapabileceğini keşfet; Yahya Hamurcu“