SEVGİLİLER GÜNÜ MÜYDÜ SEVGİMİZ?

Kahverengi eskitme gardırobunun kapağını açıp o gün ne giyinsem diye düşünmeye başlamıştı şimdiden. Özel günlerde güzel giyinmeye çok önem verirdi Gamze. Nişanlanalı henüz üç ay kadar olmuştu. Ahmet ve ailesinin nişan alış verişinde hediye aldıkları kıyafetlerden seçti ve giyindi. Nişanlısı Ahmet, kendi halinde sakin efendi bir çocuktu. Nişan alışverişinde Gamze'ye ‘lütfen çekinme. Beğendiğin şeyleri gönül rahatlığıyla alabilirsin ben zaten hediye almayı çok severim. Senin beğenerek alman beni çok mutlu eder’ demişti. Gamze yeni kıyafetleriyle aynanın karşısına geçip o günün hayalini kurarak ‘şükürler olsun bu yıl sevgililer gününde yalnız değilim. Din dan don çok şükür dostlar, benim de artık bir sevgilim var!’ diyerek eğleniyordu. Sevgililer gününe kaç gün kaldı diye aklından hızlıca hesapladı. Kalbi daha hızlı atmaya başlamıştı. Çünkü sevgililer gününe üç gün kalmıştı ve Ahmet'in yapacağı sevgililer günü sürprizini çok merak ediyordu. Gamze zaten hayâl kurmayı çok severdi. O yüzden aklından neler neler geçiyordu. Gün batımı saatine organize edilmiş bir akşam yemeği, Ev adresine gönderilmiş onlarca gül ya da hoş bir takı...

Bunları düşündükçe heyecanı daha da artıyordu. Ahh şu 14 Şubat bir gelseydi.

Veee beklenen o gün gelmişti. Gamze o gün sabah erkenden uyandı. Zaten gecede heyecandan uyuyamamıştı. Kulağı sürekli telefonda Ahmet' in aramasını bekliyordu. Saatler geçiyor ama Ahmet aramıyordu derken telefon çaldı arayan Ahmet'ti. Telefona neşe içinde cevap verdi Gamze. Ahmet hâl hatır sorduktan sonra akşam müsait misin? Babaannem ve dedem memleketten geldiler gidip bir ellerini öpelim diye düşünüyorum, eğer sen de istersen dedi. Gamze, bunun sevgililer günü organizasyon sürprizi olduğunu düşünerek, tabi tabi gidelim dedi.

Ahmet-teşekkür ederim Gamze, o zaman akşam saat yedi de alırım seni diyerek telefonu kapattı.

Gamze mutluluktan havalara uçuyor, kabına sığamıyordu. Akşam için çok güzel bir şekilde hazırlandı ve beklemeye başladı. Saat yediye gelmek üzereydi ki Ahmet aradı. Gamze hemen aşağıya indi ve yola koyuldular. Gamze arabanın içinde şöyle bir göz gezdirdi ama belki de aldığı kırmızı gülleri bagaja saklamış olabilir diye düşündü Ahmet için. Ya da gittikleri yerde masaya gelecekti, hayalini kurduğu güller.

Ahmet ‘trafikte sakinmiş, geldik inebiliriz’.  ‘Babaannem ve dedem heyecanla bizi bekliyorlardır şimdi’ dedi.

Gamze yarı şaşkın yarı durgun bir halde apartman merdivenlerini çıkıyordu.

Ahmet ‘Daire beşe çıkıyoruz’ diyerek nezaketle Gamze’ye yol verdi. Gamze her attığı adımda bir kere daha hayâl kırıklığına uğruyordu. Gerçekten de babaannesinin evine gelmişlerdi. Sürprizi burada yapacak hali yok ya diye içinden geçirdi ve hayâl kırıklığı yüzüne yansımıştı. Yaptıkları ziyaret aile büyüklerini çok mutlu etmişti. Biraz oturduktan sonra Ahmet, Gamzeyi çok iyi görmediği için dedesinden müsaade istedi.

Ahmet ‘Dedeciğim yarın iş var biz artık kalksak iyi olur’ dedi.  Büyüklerin ellerini öperek çıktılar.

Ahmet ‘moralini bozacak bir şey mi oldu Gamze? Çok keyifsizdin’ dedi.

Gamze ‘Evet biraz öyle oldu. Bu akşamı birlikte daha farklı bir şekilde geçiririz diye düşünmüştüm ama benim için biraz hayâl kırıklığı oldu’ dedi.

Ahmet ‘Niçin hayâl kırıklığı oldu ki? Bunu anlayamadım. Sana sordum ve gelmeyi kabul etmiştin’ dedi.

Gamze ‘Bugün sevgililer günü Ahmet. Ben bu sebeple bir sürpriz yaparsın diye beklentiye girmiştim. Hattâ babaannene gitme davetini bile sürpriz için yaptığın bir plân olarak düşündüm. Bu sebeple de keyfim kaçtı biraz’.

Ahmet ‘-biraz konuşalım mı? Gamze’ diyerek arabayı sahile çekti. Arabanın içinde meydana gelen sessizliği bozarak söze girdi Ahmet.

Ahmet ‘Bak Gamze üç aydır nişanlıyız ve gayet iyi anlaştığımızı düşünüyorum. Evliliğe giden bir yola çıktık. Kendimi sana karşı iyi ifade etmeye çalışıyorum. Benim nasıl bir insan olduğumu biliyorsun. Konuşarak halledilebilecek konularda bu şekilde moralini bozmanı istemem. Ben açık ve net bir insanım. Benim sana hediye alabilmem ya da senin için özel bir sürpriz yapmam için başkalarının belirlediği herhangi bir güne ihtiyacımız yok. Aksine bizim günümüz bize özel olmalı diye düşünüyorum. Bu konulardaki fikrimi bana sorarak öğrenip bugün üzülmeyebilirdin. Ben de şu an böyle bir şey için üzülmene üzüldüm’ dedi.

Gamze, Ahmet'in bu konuşmaları karşısında son derece mahcup olduğunu dile getirirken,

Ahmet ‘Bunları seni mahcup etmek için söylemiyorum’ dedi. Sevgi; tek bir güne sığdırılacak kadar basit bir mesele değildir. Reklamlık bir konu da değildir…

Gamze yaptığı hatanın farkına vardı ve Ahmet' i üzdüğü için daha çok üzüldü.

Beklenti insanı üzer...

Beklemek iticidir...

Bekleyen insan iticidir...

Deneyimsel Tasarım Öğretisi der ki; Hayat insana beklediğini değil, beklemediğini beklemediği yerden verir.

 ""Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın amacını amaç edinen gerçeklik ilmidir.  İnsanın daha mutlu ve başarılı olması için deneyimlerden yola çıkarak, stratejiler üreten bir öğretidir. 

 "Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları; insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar. 

 “İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, en büyük dostu ve düşmanı hiç  değişmedi... Aynada ki kişi...Tek başına neler yapabileceğini keşfet; Yahya Hamurcu“